Behandeling bij hoogbegaafdheid

We bieden allereerst hulp bij het vaardig maken van de hoogbegaafde in de eigen omgeving. Dat betekent dat we het kind en de ouders leren wat hoogbegaafdheid inhoudt en op welke wijze de omgeving aangepast kan worden om hier goed mee om te gaan. Hierna kijken we meer naar het psychologische aspect van hoogbegaafdheid en komt de werkelijke hulpvraag dieper aan de orde.  Dat betekent dat we met gestructureerde protocollen in het achterhoofd aan de slag gaan met bijvoorbeeld het reduceren van angst, het reguleren van woede-aanvallen, het verminderen van depressieve kenmerken of met (school)trauma. Hierbij wordt echter altijd rekening gehouden met de persoonlijkheidskenmerken van hoogbegaafdheid.

Van peuter tot puber

Het helpen van hoogbegaafde kinderen vereist een specifieke aanpak. Hoogbegaafde kinderen hebben allemaal in meer of mindere mate bijzondere karaktereigenschappen waar in de behandeling rekening mee gehouden moet worden om hen in een positieve spiraal te krijgen. Zoals ruimte geven om te discussiëren, uitleg over álles geven, authenticiteit uitstralen en het kind daardoor respecteren en waarderen, een duidelijk, democratisch opgesteld doel hebben, creativiteit gebruiken om stappen te zetten en de juiste feedback op een passende manier geven. Door met bovenstaande eigenschappen rekening te houden, zijn we in staat om het kind zichzelf te gaan laten ontwikkelen. Hierbij staat ‘zichzelf’ centraal, omdat we niet geloven in het altijd blijven aanpassen van de omgeving, maar om het kind vanuit zichzelf te versterken. Natuurlijk is een bepaalde mate van aanpassing belangrijk; denk hierbij aan uitdaging bieden op school en thuis, maar het kind zal zich later ook zelfstandig in de maatschappij moeten redden. Om die reden werken we dan ook vanuit het kind en krijgt het kind veel inspraak en initiatief geboden. Onze ervaring heeft geleerd dat de beste aanpak bij de behandeling vooral gericht moet zijn op het zelfverantwoordelijk en zelfsturend leren, waarbij ouders wel een cruciale ondersteunende rol spelen. Er wordt dus ook een actieve houding van ouders verwacht om de hulpvragen aan te kunnen vliegen.

Cognitieve prikkeling

Humor

Gelijkwaardigheid

Peuters

Deze leeftijdscategorie benaderen we vooral via de ouders. We kunnen handvatten bieden in de opvoeding en in het prikkelen van het kind in de thuissituatie. Moet je hem bijvoorbeeld al leren lezen of juist niet? Welke materialen kun je aanbieden en wat zijn leuke cadeaus voor een bepaalde leeftijd? Via de ouders bereiken we al een heleboel.

Basisschoolleeftijd

In deze leeftijdscategorie ligt de focus als eerste op de diagnostiek. De meest voorkomende vragen daarbij zijn gericht op hoogbegaafdheid, misdiagnose of dubbele diagnose. Daarnaast zien we ook veel hulpvragen die zich richten op schooltrauma, de emotionele en sociale problematiek (zoals woede en angsten) een negatief zelfbeeld, een vaste mindset, perfectionisme, onvoldoende aansluiting kunnen vinden bij leeftijdgenoten. Na diagnostiek richten we ons daarom op het zelfbeeld en het in balans brengen van het kind en het gezin. Hierbij gebruiken we de speciaal ontwikkelde methode Talent-Zijn, waarbij we alle aspecten van hoogbegaafdheid en de meest voorkomende problematiek meepakken, zodat alle puzzelstukjes op z’n plek vallen.

Tieners en (jong)volwassenen

Om tieners en jongvolwassenen te kunnen helpen, zijn we afhankelijk van de welwillendheid van de jongere zelf. Bij de eerste intake zien we daarom graag dat de tiener meekomt en richten we ons in het gesprek vooral op hem of haar. Autonomie en het gevoel van controle is belangrijk, tevens het zien van het doel van de behandeling. Als de jongere de behandeling niet nuttig vindt of het enkel voor een ouder doet, dan is de kans groot dat het niet gaat lukken. Onze eerste uitdaging is dan ook om samen met de tiener een nuttig plan te maken en motivatie te vinden.